زندگی نامه

فرشید ترابی متخلص به بیدل بختیاری در دی ماه 1378در الیگودرز دیده به جهان گشود.

وی از10سالگی به موسیقی روی آورد  از همین سن بود که آواز خواندن را آغاز کرد و در 12سالگی به سرودن شعر پرداخته است.

فرشید ترابی نقطه ی عطف زندگی خود را حضور در پبشگاه نوازنده ی چیره دست و شیرین پنجه ی ساز نی،یعنی استاد تیمور هداوند میداند.

فرشید،شیخ اجل،سعدی شیرازی را بسیار عزیز می شمارد و در کنار سعدی از استاد رهی معیری نیز به نیکی یاد میکند و با اشعار این دو استاد انس و الفتی گرفته است.

وی در کنار اشعار پارسی،اشعارگویشی ای نیز دارد که با گویش مادری خود،یعنی گویش بختیاری سروده است که بیشتر تصانیف ساخته شده توسط خود او،با گویش بختیاری است.

فرشید نخست خود را "مجنون ایلی" خواند اما چندی بعد خود را بیدل بختیاری نامید.

وی به شاعرانی معاصر چون،ملک الشعرای بهار،شهریار،اخوان ثالث،داراب افسر بختیاری و به ویژه استاد رهی معیری مهری وافر می ورزد.